Gods among us-part VII

EN: Phil was trying to dial Amy’s number and he was shaking.

“Look, I'm so happy I can’t even dial” he said smiling.

Nora smiled as well.

“Tell me about it! It’s so great! Not only I got the job but we also had the chance to see him. That’s really great.”

“Yes it is, a week’s job, is done in one day” he said.

He put his phone on speaker and held it between them. Amy answered.

“We’re listening” she said immediately

“Well, she got the job!” Phil said full of excitement.

“Oh my God that is awesome!! Congratulations Nora, you made it!”

Nora smiled.

“Thank you, but I wouldn’t have made it without you guys. So huge thanks to all of you!”

“Nonsense” said Amy.

“Amy, are we on speaker?” Phil asked.

“Yes you are.” Kate said. “We can all hear you.”

“OK great. Guys we do have some news and we need to get together to plan everything. We should get organized. As I have informed Amy, I met him, he is here. And Nora also met him.”

“Did he see Nora?” Tony asked.

“Yes, he saw me. We took the same elevator, spoke a bit, nothing else. We didn’t have the chance to talk more.”

“I bet he flirted with you” said Kevin.

Nora laughed.

“That’s hard to say, I think he tried to flirt and then he was just polite. But you know how he is.”

“Unfortunately, we know him too well” Kevin replied and everyone laughed.

“OK, we are on our way to the underground and we will be in the hotel in 30 minutes. I think is better to have a video call so that we can discuss a few things.”

“Yes” Amy replied. ”We will be waiting.”

“Great, we will give you a call once we reach the hotel” Phil said, and hung up the phone.

Nora looked at him.

“I should move here. We have to find an apartment” she said looking at him. “I just realized that.”

“Don’t worry. I own an apartment in the city and you will stay there. We are not able to stay there at the moment, because I am currently renovating. It will be over more or less in a month.”

“Are you sure? Can I stay there?” Nora asked.

“Definitely” Phil replied. “Come on, let’s go to the hotel, it seems is about to rain today.”

They look at each other and laughed.

GR: Ο Φιλ έτρεμε καθώς πληκτρολογούσε τον αριθμό της Έιμι.

“Κοίτα, είμαι τόσο χαρούμενος που δεν μπορώ να πληκτρολογήσω" είπε χαμογελώντας. 

Η Νόρα χαμογέλασε επίσης.

“Είναι απίστευτο! Όχι μόνο πήρα τη δουλειά, αλλά είχα την ευκαιρία να τον δω κιόλας!”

“Όντως, τη δουλειά μιας εβδομάδας την κάναμε σε μια μέρα” ειπε ο Φιλ.

Κάλεσε την Έιμι και την έβαλε σε ανοιχτή ακρόαση κρατώντας το κινητό ανάμεσα τους. Η Έιμι απάντησε.

“Ακούμε" είπε αμέσως.

“Λοιπόν, η Νόρα πήρε τη δουλειά!” ειπε ο Φιλ ενθουσιασμενος!

“Ωωωω αυτό είναι υπέροχο!! Συγχαρητήρια Νόρα, τα κατάφερες!”

Η Νόρα χαμογέλασε.

“Ευχαριστώ, αλλά δεν θα τα κατάφερνα χωρίς εσάς. Επομένως ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους!"

“Ανοησίες ” είπε η Έιμι.

“Έιμι, είμαστε σε ανοιχτή ακροαση;" ρώτησε ο Φιλ.

“Ναι” είπε η Κέιτ. "Σας ακούμε".

“Οκ, τέλεια. Έχουμε κάποια νέα και πρέπει να μαζευτούμε για να δούμε πώς θα κινηθούμε. Πρέπει να οργανωθούμε. Όπως έχω ήδη ενημερώσει την Έιμι, τον γνώρισα, είναι εδώ. Επίσης, γνώρισε κ την Νόρα.”

“Είδε την Νόρα;” ρώτησε ο Τόνι.

“Ναι, με είδε. Ήμασταν στο ίδιο ασανσέρ, μιλήσαμε λίγο, τίποτα παραπάνω.Δεν είχαμε πολύ χρόνο στη διάθεσή μας.”

“Πάω στοίχημα ότι σε φλέρταρε ” είπε ο Κέβιν.

Η Νόρα γέλασε.

“Δεν μπορώ να πω με σιγουριά. Νομίζω προσπάθησε να με φλερτάρει και μετά απλά ήταν ευγενικός. Αλλά ξέρεις πώς είναι.”

“Δυστυχώς, τον ξέρουμε όλοι πολύ καλά" είπε ο Κέβιν κι όλοι γέλασαν.

“Οκ, είμαστε στον δρόμο για το μετρό, και θα είμαστε στο ξενοδοχείο σε 30 λεπτά. Νομίζω είναι καλύτερα να κάνουμε μια βιντεοκλήση ώστε να συζητήσουμε κάποια πράγματα.”

“Ναι” απάντησε η Έιμι "Θα περιμένουμε."

“Τέλεια, θα σας τηλεφωνήσουμε μόλις φτάσουμε στο ξενοδοχείο." Είπε ο Φιλ και έκλεισε το τηλέφωνο.

Η Νόρα τον κοίταξε.

“Θα πρέπει να μετακομίσω εδώ. Πρέπει να βρω σπίτι" είπε "Τώρα το συνειδητοποίησα".

“Μην ανησυχείς. Έχω ένα διαμέρισμα στην πόλη και θα μείνεις εκεί. Το ανακαινίζω τώρα γι'αυτό κ δεν μπορέσαμε να πάμε. Θα έχει τελειώσει σε ένα μήνα περίπου.”

“Είσαι σίγουρος ότι μπορώ να μείνω εκεί;" τον ρώτησε.

“Απόλυτα." απάντησε ο Φιλ. "Έλα, πρέπει να πάμε στο ξενοδοχείο, μάλλον το πάει για βροχή."

Κοίταξαν ο ένας τον άλλον και γέλασαν.