Gods among us-part XI

EN: A month later.

Nora sat on her desk. Oh this is so nice she thought and looked outside the window. The sun was shining and she had a marvelous view to the river. Suddenly she heard a voice behind her.

“Hi”

Nora looked at the lady standing behind her.

“Hello” she answered.

“I'm Jennifer” the lady said

“I'm Nora, nice to meet you”

“You too. I know that you are new here so I just wanted to welcome you and introduce myself.”

“That is so nice of you. Actually, is my first week and I was not able to meet everyone.”

Jennifer smiled.

“Yes, I know how it is. Got some time for a short break? We can go to the cafeteria.”

“Sounds great” Nora said.

2 floors below.

“Mark, would you like to take a coffee break?” Niko asked him.

Mark raised his head from his computer and looked at him.

“Yes” he answered “I will fall asleep otherwise”.

They stood up and went to the first floor where the company's cafeteria was. They entered and saw that it was not that crowded.

They took a cup of coffee each and went to a table in the middle of the room.

Jennifer opened the door and they entered the cafeteria.

“Have you been here before?”

“Yes, on the first day, when the lady from the facilities was giving me the tour.”

“Oh yes, is really nice here” Jennifer said.

Nora took a quick look around and her eye caught Mark sitting with Niko.

“I agree” she said whilst starring at them.

“Come, let's sit down and have a cup of coffee.”

Nora followed Jennifer but her eyes were still locked at Mark. He seemed so concentrated on his discussion with his colleague, he didn't even noticed her. She heard him laughing out loud and Jennifer looked at him as well.

“That is Mark White she said. One of our finest engineers. And one of the most handsome.”

“I see” Nora said starring at him.

At the same time Mark raised his eyes and saw Nora looking at him.

He looked at her for a few seconds. Then he smiled and waved.

“I see you met him already” Jennifer said smiling

“I met him the day of my interview. We took the same elevator.”  Nora said.

“Hmm. Be careful! Really nice guy, handsome, a gentleman but a womanizer. “

Nora smiled. You have no idea she thought.

“Don't worry” Nora said.

Back at Mark’s table.

“Do you know her?” Niko asked Mark.

“That’s the woman that I told you about a month ago”

“The one that you thought you know?”

“Yes”

“Really beautiful” Niko commented

“Yes” Mark said always staring at her. “Apparently she took the job” he said

“Well, she is here” Niko said.

“Yes, she is” Mark said and fell into deep thoughts...

GR: Έναν μήνα μετά.

Η Νόρα καθόταν στο γραφείο της. Είναι τόσο όμορφα σκέφτηκε και κοίταξε έξω  από το παράθυρο. Ο ήλιος  έλαμπε και είχε μια απίστευτη θέα στο ποτάμι. Ξαφνικά άκουσε  μια φωνή πίσω της.

“Γεια”

Κοίταξε την κοπέλα που στεκόταν πίσω της.

“Γεια” της απάντησε.

“Είναι η Τζένιφερ ” είπε η κοπέλα.

“Ειμαι η Νόρα, χάρηκα για τη γνωριμία."

“Κι εγώ. Ξέρω ότι είσαι νέα εδώ  και ήθελα να σε καλωσορίσω και να συστηθώ."

“Είναι ευγενικό εκ μέρους σου. Βασικά είναι η πρώτη μου βδομάδα και δεν έχω προλάβει να τους γνωρίσω όλους."

Η Τζένιφερ χαμογέλασε.

“Ναι, ξέρω πώς είναι. Έχεις χρόνο για μικρό διάλειμμα; Μπορούμε να πάμε στην καφετέρια."

“Ναι, πάμε." είπε η Νόρα.

2 ορόφους πιο κάτω.

“Μαρκ, θα έρθεις για καφέ;" τον ρώτησε ο Νίκο.

Ο Μαρκ σήκωσε το κεφάλι του από την οθόνη του λαπ τοπ και τον κοίταξε.

“Ναι” απαντησε. "Αλλιώς θα κοιμηθώ πάνω στο λαπ τοπ."

Σηκώθηκαν και πήγαν στον πρώτο όροφο στην καφετέρια της εταιρείας. Μπήκαν  μέσα και είδαν ότι δεν είχε πολλά άτομα.

Πηραν καφέ και καθίσανε σε ένα τραπέζι στη μέση της αίθουσας. 

Η Τζένιφερ άνοιξε την πόρτα και μπήκε στην καφετέρια.

“Έχεις έρθει εδώ ξανά;"

“Ναι, μια φορά, με την κοπέλα από την υποδοχή που με ξενάγησε στο εταιρεία."

“Μάλιστα, είναι όμορφα εδώ." είπε η Τζένιφερ.

Η Νόρα έριξε μια γρήγορη ματιά γύρω της και είδε  τον Μαρκ να κάθεται με τον Νίκο.

“Συμφωνώ." είπε καθώς τους κοιτούσε.

“Έλα, πάμε να καθίσουμε και να πιούμε τον καφέ."

Η Νόρα ακολούθησε την Τζένιφερ αλλά  τα μάτια της ήταν καρφωμένα στον Μαρκ. Φαινόταν να είναι απορροφημένος στην συζήτηση με τον συνάδελφο του και ούτε που την παρατήρησε. Τον άκουσε να γελάει δυνατά και η Τζένιφερ τον κοίταξε.

“Αυτός είναι ο Μαρκ Γουάιτ, της είπε, ένας από τους καλύτερους μηχανικούς που έχουμε. Και από τους πιο ωραίους."

“Μάλιστα" είπε η Νόρα κοιτάζοντας τον.

Την ίδια στιγμή, ο Μαρκ σήκωσε τα μάτια του και την κοίταξε για μερικά δευτερόλεπτα. Μετά της χαμογέλασε και την χαιρέτησε με το χέρι του.

“Βλέπω τον έχεις ήδη γνωρίσει." της είπε η Τζένιφερ χαμογέλασε.

“Τον γνώρισα την μέρα της συνέντευξης μου. Ήμασταν στο ίδιο ασανσέρ." είπε η Νόρα.

“Χμμ. Πρόσεχε! Ωραίος άντρας, φιλικός, κύριος αλλά γυναίκας."

Η Νόρα χαμογέλασε. Δεν έχεις ιδέα σκέφτηκε.

“Μην ανησυχείς." είπε η Νόρα.

Πίσω στο τραπέζι του Μαρκ.

“Την ξέρεις;" ρώτησε  ο Νίκο.

“Αυτη είναι η γυναίκα που σου ειπα πριν από κάνα μήνα."

"Αυτή που νόμιζες ότι ήξερες;"

“Ναι."

“Ομορφη γυναίκα". σχολίασε ο Νίκο. 

“Ναι” ειπε ο Μαρκ μη μπορώντας να πάρει τα μάτια του από πάνω της.

“Προφανως πήρε τη δουλειά." είπε.

“Ειναι εδώ." είπε ο Νίκο.

“Ναι είναι." είπε ο Μαρκ σκεπτόμενος....