Gods among us-part XVII

EN: Anna was preparing the coffee when she heard the doorbell. She headed to the door and saw Mark coming downstairs.

She opened and JJ jumped on her yelling and laughing!

"Oh my God " she kept repeating.

A smiley Niko was standing behind her.

Anna gave her a warm hug and invited both in.

"Congrats" Mark said to JJ and gave her a hug. He looked at Niko.

"Finally " he said and hugged him as well.

Niko was still smiling.

They headed to the kitchen and Anna served the coffee with breakfast.

"Shouldn't actually be the other way around? Having breakfast at your place?" Mark asked teasing Niko.

"We owe you dinner" JJ said and grabbed the butter.

"OK, show me the ring" Anna said smiling.

JJ showed her hand. Yes, this is the one I found Anna thought. She tried really hard to stay happy for her friend. JJ was glowing and she definitely didn't want to make her sad. Today is JJ 's day she thought.

"How it happened?" Anna asked.

"Well, we left the party shortly after you did. We went home and someone was behaving really weird"

"I was nervous " Niko explained himself. Everyone laughed.

"As I was saying, I noticed that something was odd, but I thought that he was just tired. We reached home and I took a shower."

"I had to be very fast since I knew that I did not had that much time. So I took the rose petals and spread them all over the bed. Took a nice bottle of wine, and I was waiting for her to come out"

"Oh that's so romantic " Anna said with dreamy eyes.

"So you can imagine my surprise when I went out of the shower."

"The towel fall down and she was crying " said Niko.

"OK, too much of details " Mark said and everyone laughed.

"He came closer, took my hand, said the most wonderful words that someone can say to a woman and he asked me to be his wife" JJ said with tears in her eyes.

Anna gave her a hug.

"I am so happy for you" she said trying to hold her tears back. She was not sure why she wanted to cry. She was definitely happy for her friend but on the other hand, the ring was not for her.

"Niko, I think we can move to the living room, leave the ladies alone to discuss their own things" Mark said and gave a soft kiss to Anna. Anna forced a smile but JJ caught the sadness in her friend's eyes.

Once they left, JJ grabbed Anna’s hand.

"Hey, is everything OK?" She asked

Anna sighed.

"Honesty I don't know" she said

"What happened?"

"No, we will not discuss this now. Today is a happy day. Your day! We have time for my problems. Now, show me the ring again".

GR:  Η Άννα ετοίμαζε τον καφέ όταν άκουσε το κουδούνι της πόρτας. Πήγε να ανοίξει και είδε τον Μαρκ να κατεβαίνει. Άνοιξε και η Τζέι-Τζέι πήδηξε πάνω της από χαρά.

"Θεέ μου!" Έλεγε συνέχεια.

Ένας χαμογελαστός Νίκο ήταν από πίσω της.

Η Άννα την αγκάλιασε ζεστά και τους προσκάλεσε μέσα.

Συγχαρητήρια" είπε ο Μαρκ και η Τζέι-Τζέι τον αγκάλιασε.  Κοίταξε τον Νίκο.

"Επιτέλους!" Του είπε και τον αγκάλιασε κι αυτόν.

Ο Νίκο εξακολουθούσε να χαμογελάει.

Πήγαν στην κουζίνα όπου  η Άννα σέρβιρε καφέ και πρωινό.

"Δεν θα'πρεπε να είναι το αντίστροφο; Να τρώμε  πρωινό στο δικό σας σπίτι;" ρώτησε ο Μαρκ πειράζοντας τον Νίκο. 

"Σας χρωστάμε δείπνο." Είπε η Τζέι-Τζέι κι άρπαξε το βούτυρο.

"OK, δείξε μου τοδαχτυλίδι."Είπε η Άννα χαμογελώντας. 

Η Τζέι-Τζέι της το δείξε. Ναι, αυτό είναι που βρήκα σκέφτηκε η Άννα. Προσπάθησε σκληρά να παραμείνει χαρούμενη για την φίλη της. Η Τζέι-Τζέι έλαμπε και δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να την στεναχωρήσει. Σήμερα είναι η μέρα της σκέφτηκε.

"Πώς έγινε;" ρώτησε η Άννα.

"Λοιπόν, φύγαμε από το πάρτι λίγο πιο μετά από σας. Πήγαμε σπίτι και κάποιος συμπεριφερόταν παράξενα."

"Ήμουν αγχωμένος" εξήγησε ο Νίκο και όλοι γέλασαν.

"Όπως έλεγα, παρατήρησα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, αλλά θεώρησα ότι ήταν απλά κουρασμένος. Φτάσαμε λοιπόν στο σπίτι και μπήκα για ντουζ."

"Έπρεπε να τα κάνω όλα γρήγορα καθώς  δεν ήξερα πόση ώρα θα κάνει στο ντουζ. Έτσι, πήρα τα ροδοπέταλα και τα έριξα στο κρεββάτι. Πήρα ενα ακριβό μπουκάλι κρασί  και τηνπερίμενα  να βγει."

"Ω! Αυτό είναι ρομαντικό." Είπε η Άννα με μάτια ονειροπόλα. 

"Κι έτσι, μπορείτε να καταλάβετε την έκπληξη μου όταν βγήκα από το ντουζ."

"Της έπεσε η πετσέτα κι έβαλε τα κλάματα. " είπε ο Νίκο.

"OK, δεν χρειάζονται τόσες πολλές λεπτομέρειες." Είπε ο Μαρκ και όλοι γέλασαν.

"Με πλησίασε, πήρε το χέρι μου, είπε τα πιο όμορφα λόγια που θα μπορούσε να πει σε μια γυναίκα και με ρώτησε αν θα ήθελα να γίνω γυναίκα του." Είπε η Τζέι-Τζέι με δάκρυα στα μάτια της.

Η Άννα την αγκάλιασε.

"Είμαι πολύ χαρούμενη για σένα." Της είπε προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα της. Δεν ήταν και πολύ σίγουρη για ποιον λόγο θέλει να κλάψει. Σίγουρα ήταν χαρούμενη για την φίλη της, αλλά κι από την άλλη, το δαχτυλίδι δεν ήταν γι αυτήν.

"Νίκο, νομίζω πως ήρθε η ώρα να πάμε στο σαλόνι και να αφήσουμε τα κορίτσια να πούνε τα δικά τους." Ειπε ο Μαρκ κι έδωσε ένα απαλό φιλί στα χείλη της Άννα. Η Άννα πίεσε τον εαυτό της να χαμογελάσει αλλά η Τζέι-Τζέι είδε τη λύπη στα μάτια της φίλης της.

Μολις φύγανε, η Τζέι-Τζέι έπιασε το χέρι της Άννα. 

"Όλα  καλα;" την ρώτησε.

Η Άννα αναστέναξε.

"Δεν ξέρω,αλήθειαα." Είπε.

"Τί έγινε;"

"Όχι, δεν θα το συζητήσουμε τώρα. Σήμερα είναι μια χαρούμενη μέρα. Η δική σου μέρα! Έχουμε χρόνο για τα δικά μου. Τώρα, δείξε μου το δαχτυλιδι ξανά!"