Gods among us-part XXIII

 EN: At the same time in the restaurant.
Mark was observing her drinking her wine. Oh my God, he thought. She is so damn beautiful, like a goddess the same annoying voice came into his mind.
“What?” she asked
He smiled.
“Nothing, he said, I just like observing you.”
Nora smiled.
“Don’t you like your wine?”
“It’s very good. Have you always liked white wine?” he asked
“No she replied. I also like red but now I wanted white.”
“I see. I prefer red.” He said and took a sip of his wine.
Nora smiled at him.
“So, how do you know Phil?” He asked
“Long story” she replied.
“Well, I have time” he said.
Nora took a deep breath
“OK, she said, long story short, we met in a gallery. I was accompanied my previous boss and he was friends with one of the gallery's owners and we met.”
“I see, he said. And there is nothing going on between you guys right?”
Nora looked at him.
“Why you ask?”
“Just curious” he said.
“A-ha” Nora said but didn't answer. “So, who is Anna?”
Mark blushed. Oh no, he thought.
“Actually, she is my girlfriend.”
“I see” she said.
“Look, I know what you will think, and I am not blaming you, but I like you, I really do and I would like to know you better.”
“I like you too” she just said.
Mark took her hand and brought it in front of his lips. He kissed it softly and hold it with his both hands.
At the same time his phone rung. He took a look and saw Anna’s name.
“Excuse me, he said, I really need to answer this.”
“Of course” Nora said and took her hand away.
“Hi Anna”
“Mark! Where on earth are you? I've been calling you for the last 3 hours”
“Apologies, I went to the museum and..”
“Wait, what? You went to a museum?” She interrupted.
“Yes I went to the museum and I had to mute my phone”.
“With whom were you there?” she asked.
“With a friend” he said.
“Do I know this friend?”
“No you don’t. I’ve been knowing him for ages and it happened to be in town so we met”
“OK” Anna said relieved. “I just wanted to tell you that I’ll be back on Monday, I will take a day off as my mother is not feeling well and I would like to stay a bit more to take care of her.
“OK, Mark said. Thank you for letting me know. I am sure that she will be back on her feet at no time”.
“Thanks, she said. Mark?”
“Yes?”
“I love you”
“Me too” he said and hung up his phone.
“Your girlfriend?” Nora asked.
“Yes” Mark replied.
Nora was observing him.
“I really want to know more about you” he said. 
“What do you want to know?”
Mark was thinking. He held her hand with his both hands.
“Everything” he whispered.
Nora got chills.
“Well, she said, there is not much to say. I just moved here as you know. Both parents died in a car accident few years back.”
“I am sorry to hear that” Mark said.
“Thank you” she said.
“Any siblings?”
“No, only child”.
“Me too” he said.
Nora smiled.
“As I said, not much to tell. Your turn”
Mark gave her his sweetest smile.
“Mark White, he said. I live here for the last 5 years, my parents live in a city 3 hours from here and I am only child”.
“Are you visiting your parents frequently?”
“Not really, he said thinking. We are not that close. They never complained and I guess they haven’t really cared about me. I was a troubled child.”
“Why you say that?” Nora asked.
“I was not an easy child. Got into troubles a lot. But besides this, there was a time, that I had awful nightmares. They stopped for years, and kind of restarted now. But now, are more like a vivid memory. Is very weird.”
“What kind of nightmares?” Nora asked.
Mark kissed her hand.
“This is a second date story” he said smiling.
“There’s going to be a second date?” she asked.
“Of course” he replied.
“And what about Anna?”
Mark took a deep breath.
“Look, he said, I won’t lie. You know that I am with Anna. But since the moment I saw you, I can’t stop thinking  of you. I want to get to know you and yes from my side there’s going to be a second date. Anna is my problem, so I will need to take care of that. So, what do you say? Will you go on a second date with me?”
Nora’s eyes were sparkling. Mark felt dizzy, a Goddess the voice said in his head, your Goddess. He held his head.
“Is everything OK?” Nora asked him.
“What was that?”
“What was what?
“Your eyes…they sparkled like they had stars around them, like they were surrounded by white light”
Nora smiled.
“I think you need to check up your eyes, she said. I haven’t done anything”.
Mark was confused. “My goddess” he whispered.
Nora was observing him.
Mark shook his head.
“So, is there going to be another date?”
Nora nodded. He placed a soft kiss on her hand and they stood up. Once they got out of the restaurant, Nora looked at him.
“I have parked in the next street. Was nice today, thank you” she said and gave him a hug.
Mark hugged her back and felt warmth and safety. My goddess he thought. Nora tried to get away of his arms but he tightened his hold.
“Mark?” Nora said.
“Mhm?”
“I really need to go”
“Yes I am sorry” he said and pulled himself away. He looked deeply in her eyes.
“Thank you for showing me a piece of your world.”
Nora smiled.
“Thank you for being willing to see it” she said and they split.

On the way to her car, she took her phone. She had 20 unread messages but she ignored all. She started typing: “It started. He saw the sparkles in my eyes. Zeus is coming back to us”.

GR: Την ίδια ώρα στο εστιατόριο.

Ο Μαρκ την παρακολουθούσε καθώς έπινε το κρασί της. Θεέ μου, σκέφτηκε, είναι τόσο όμορφη, σαν θεά η ενοχλητική φωνή επέστρεψε στο μυαλό του.

“Τί;” τον ρώτησε.
Της χαμογέλασε.
“Τίποτα, είπε, απλά μου αρέσει να σε βλέπω.”
Η Νόρα χαμογέλασε.
“Δεν σου αρέσει το κρασί σου;”
“Είναι πολύ καλό. Πίνεις μόνο λευκό κρασί;” την ρώτησε.
“Όχι, απάντησε. Μου αρέσει και το κόκκινο, απλά τώρα ήθελα λευκό.”
“Μάλιστα. Προτιμώ το κόκκινο.” Είπε και ήπιε μια γουλιά από το κρασί του.
Η Νόρα του χαμογέλασε.
“Λοιπόν, πώς γνωρίστηκες με τον Φιλ;” την ρώτησε.
“Μεγάλη ιστορία.” Απάντησε.
“Έχω χρόνο.” Της είπε.
Η Νόρα πήρε μια βαθιά ανάσα.
“OK, είπε, γνωριστήκαμε σε μια γκαλερί. Συνόδευα το αφεντικό μου και ήταν φίλος με έναν από τους ιδιοκτήτες και έτσι γνωριστήκαμε.”
“Κατάλαβα, είπε. Και δεν τρέχει κάτι μεταξύ σας έτσι δεν είναι;”
Η Νόρα τον κοίταξε.
“Γιατί ρωτάς;”
“Απλή περιέργεια.” Είπε.
“Α-χα” Είπε η Νόρα αλλά δεν απάντησε. “Για πες μου, ποιά είναι η Άννα;”
Ο Μαρκ κοκκίνησε. Ωχ, σκέφτηκε.
“Βασικά, είναι η κοπέλα μου.”
“Μάλιστα” είπε.
“Κοίτα, ξέρω τί θα σκεφτείς, και δεν σε αδικώ, αλλά μου αρέσεις. Μου αρέσεις πραγματικά και θα ήθελα να σε γνωρίσω καλύτερα.”
“Κι εμένα μου αρέσεις.” Είπε απλά.
Ο Μαρκ πήρε το χέρι της και το έφερε μπροστά στα χείλη του. Το φίλησε απαλά και το κράτησε και με τα δυο του χέρια.
Εκείνη την ώρα το τηλέφωνο του χτύπησε. Το είδε και είδε το όνομα της Άννας.
“Συγνώμη, είπε, πρέπει να απαντήσω.”
“Φυσικά.” Είπε η Νόρα και τράβηξε το χέρι της.
“Γεια σου Άννα.”
“Μαρκ! Πού στο καλό είσαι; Προσπαθώ να σε βρω στο τηλέφωνο τις τελευταίες 3 ώρες.”
“Συγνώμη. Πήγα στο μουσείο και…”
“Μισό, τί; Πήγες στο μουσείο;”  τον διέκοψε.
“Ναι πήγα στο μουσείο και έπρεπε να βάλω το κινητό μου στο αθόρυβο.”
“Με ποιον πήγες;” τον ρώτησε.
“Με έναν φίλο.” Είπε.
“Τον ξέρω αυτόν τον φίλο;”
“Όχι. Τον γνωρίζω καιρό και έτυχε να είναι στην πόλη και έτσι βρεθήκαμε.”
“OK” είπε η Άννα ανακουφισμένη. “Ήθελα απλά να σε ενημερώσω ότι θα γυρίσω τη Δευτέρα. Θα πάρω μια μέρα ρεπό καθώς η μητέρα μου δεν αισθάνεται καλά και θα ήθελα να μείνω λίγο παραπάνω.”

“OK, είπε ο Μαρκ. Σε ευχαριστώ για την ενημέρωση. Περαστικά της.”
“Ευχαριστώ, είπε. Μαρκ;”
“Ναι;”
“Σ’αγαπώ”
“Κι εγώ” είπε και έκλεισε το τηλέφωνο.

“Η κοπέλα σου;” Ρώτησε η Νόρα.
“Ναι” απάντησε ο Μαρκ.
Η Νόρα τον παρακολουθούσε.
“Θέλω να σε γνωρίσω καλύτερα.” Της είπε. 
“Τί θες να μάθεις;”
Ο Μαρκ σκεφτόταν. Της κράτησε το χέρι.
“Τα πάντα. ” ψιθύρισε.

Η Νόρα ανατρίχιασε.
“Λοιπόν, είπε, δεν έχω πολλά να πω. Μόλις μετακόμισα όπως γνωρίζεις. Και οι δυο μου γονείς σκοτώθηκαν σε τροχαίο πριν από κάτι χρόνια.”
“Λυπάμαι. Είπε ο Μαρκ.
“Ευχαριστώ.” Του’πε.
“Έχεις αδέρφια;”
“Όχι, μοναχοπαίδι.”
“Κι εγώ” είπε.
Η Νόρα χαμογέλασε.
“Όπως είπα, δεν έχω πολλά να πω. Σειρά σου.”
Ο Μαρκ της χάρισε το πιο γλυκό του χαμόγελο.
“Μαρκ Γουάιτ, είπε. Μένω εδώ τα τελευταία 5 χρονιά, οι γονείς μου μένουν σε μια πόλη 3 ώρες από εδώ και είμαι μοναχοπαίδι.”
“Τους επισκέπτεσαι συχνά;”
“Όχι, είπε σκεπτόμενος. Δεν είμαστε κοντά. Δεν παραπονιούνται και δεν νομίζω ότι νοιάστηκαν ποτέ για μένα. Ήμουν αρκετά ζωηρός ως παιδί.”
“Γιατί το λες αυτό;” τον ρώτησε η Νόρα.
“Δεν ήμουν εύκολο παιδί. Έμπλεκα σε καβγάδες. Αλλά εκτός αυτού, υπήρξαν και στιγμές που υπέφερα από απαίσιους εφιάλτες. Σταμάτησαν για χρόνια και κατά κάποιον τρόπο εμφανίστηκαν πάλι τώρα. Τώρα όμως, είναι πιο πολύ ως ζωντανές αναμνήσεις. Είναι πολύ παράξενο.”
“Τί είδους εφιάλτες;” ρώτησε η Νόρα.
Ο Μαρκ της φίλησε το χέρι.
“Αυτό είναι κάτι που λέγεται σε δεύτερο ραντεβού.” Είπε χαμογελώντας.
“Θα υπάρξει και δεύτερο ραντεβού;” τον ρώτησε.
“Φυσικά.” Απάντησε.
“Και η Άννα;”
Ο Μαρκ πήρε μια βαθιά ανάσα.
“Κοίτα, της είπε. Δεν θα πω ψέματα. Ξέρεις ότι είμαι με την Άννα. Αλλά από την στιγμή που σε είδα, δεν μπορώ να σταματήσω να σε σκέφτομαι. Θέλω να σε γνωρίσω καλύτερα και από την πλευρά μου ναι θα υπάρξει δεύτερο ραντεβού. Η Άννα είναι δικό μου θέμα. Λοιπόν, τί λες;”
Τα μάτια της Νόρα άρχισαν να λάμπουν. Ο Μαρκ ζαλίστηκε. Θεά η φωνή του είπε στο μυαλό του, η δικιά σου θεά. Κράτησε το κεφάλι του.
“Όλα καλά;” Η Νόρα τον ρώτησε.
“Τί ήταν αυτό;”
“Ποιο;”

“Τα μάτια σου….έλαμψαν λες και είχαν αστέρια γύρω γύρω, λες και ήταν κυκλωμένα από λευκό φως.”
Η Νόρα χαμογέλασε.
“Νομίζω ότι πρέπει να ελέγξεις τα μάτια σου. Δεν έκανα κάτι.”
Ο Μαρκ ήταν μπερδεμένος. “Η δική μου θεά” ψιθύρισε.
Η Νόρα τον κοιτούσε.
Ο Μαρκ κούνησε το κεφάλι του.
“Λοιπόν, θα υπάρξει κι άλλο ραντεβού;”
Η Νόρα έγνεψε. Της φίλησε το χέρι και σηκώθηκαν. Μόλις βγήκαν από το εστιατόριο, η Νόρα τον κοίταξε.
“Πάρκαρα στον δρόμο πιο κάτω. Ήταν όμορφα σήμερα, σ’ευχαριστώ.” Του είπε και του ‘δωσε ένα φιλί στο μάγουλο.
Ο Μαρκ την αγκάλιασε κι ένιωσε ζεστασιά και σιγουριά. Η θεά μου σκέφτηκε. Η Νόρα προσπάθησε να φύγει από την αγκαλιά του κι αυτός την έσφιξε πιο πολύ.
“Μαρκ;” είπε η Νόρα.
“Μχμ;”
“Πρέπει να φύγω.”
“Ναι, συγνώμη.” Είπε και τραβήχτηκε. Την κοίταξε βαθιά στα μάτια.
“Ευχαριστώ που μου έδειξες λίγο από τον κόσμο σου.”
Η Νόρα χαμογέλασε.
“Ευχαριστώ που θέλησες να το δεις.” Είπε και χώρισαν.

 

Καθώς πήγαινε στο αυτοκίνητο, είδε το κινητό της. Είχε 20 νέα μηνύματα αλλά τα αγνόησε όλα. Άρχισε να πληκτρολογεί: “Ξεκίνησε. Είδε τη λάμψη στα μάτια μου. Ο Δίας επιστρέφει σε μας.”