Gods among us-part XXVI
EN: Nora was looking at Mark lying next to her. Holy crap what was that? she thought. Mark looked so peaceful. Nora tried to stand up without waking him up.
"Where are you going?" She heard him whilst she was putting on some clothes.
"I need to check my phone " she replied
"Oh come on, forget your mobile for a while, I am here, stay here, with me "
Nora looked at him.
"I will be back in no time just need to check something "
"No, no don’t leave..." Mark tried to held her back but she slipped away. He fell back to bed a bit angry.
Nora run downstairs and took her phone. She turned it on and found more than 20 messages and about 10 voice mails.
Oh Mark, she said, what the hell where you thinking? "He is here, can't speak, will text you once I'll find the chance" she texted to the rest. She went back in the bedroom. Mark was in the shower. She got undressed and went in the shower as well. She hugged him from behind.
"You still haven't answered on how you got my address" she said and kissed him on his lips.
"HR gave me the information that I needed "
"I thought it was not allowed to give private information"
"Well, I can be very persuasive if I want to"
Nora laughed.
He lift her up and started kissing her.
"Enough talking he said, I am not here to speak"
"And why are you here?"
Mark smiled.
"What do you think?" He said and put her leg around his waist.
"Where are you going?" She heard him whilst she was putting on some clothes.
"I need to check my phone " she replied
"Oh come on, forget your mobile for a while, I am here, stay here, with me "
Nora looked at him.
"I will be back in no time just need to check something "
"No, no don’t leave..." Mark tried to held her back but she slipped away. He fell back to bed a bit angry.
Nora run downstairs and took her phone. She turned it on and found more than 20 messages and about 10 voice mails.
Oh Mark, she said, what the hell where you thinking? "He is here, can't speak, will text you once I'll find the chance" she texted to the rest. She went back in the bedroom. Mark was in the shower. She got undressed and went in the shower as well. She hugged him from behind.
"You still haven't answered on how you got my address" she said and kissed him on his lips.
"HR gave me the information that I needed "
"I thought it was not allowed to give private information"
"Well, I can be very persuasive if I want to"
Nora laughed.
He lift her up and started kissing her.
"Enough talking he said, I am not here to speak"
"And why are you here?"
Mark smiled.
"What do you think?" He said and put her leg around his waist.
An hour later.
Nora was distracted. I don't have time, we don’t have time, she kept thinking and checking her mobile for news.
“Will you stop doing that?” Mark told her and put his t-shirt on.
Nora looked at him kind of lost.
“Stop doing what?”
“That, checking your phone all the time."
Mark looked at her.
“From whom?” he said frowned.
“Amy” Nora said without thinking.
“Amy?” Mark asked. “Do I know her?”
“We met with her, Phil and Kate outside of the museum, remember?”
“Yes, yes you are right” he said.
“Mark?”
“Yes?”
“Why you came?”
“I told you, I wanted to see you.”
“Well, you saw more than expected.”
Mark smiled satisfied.
“And I am happy I did” he said and tried to kiss her. Nora stood up.
“What about Anna? Are you guys still together?”
Mark was feeling uncomfortable.
“Look, Nora said, I don’t want to get in the middle of anything and until you decide which one it will be, I would like to ask you to leave.”
Mark was surprised.
“Nora, you cannot be serious. You know that I cannot decide like that.”
“I know. This is why I would like you to leave now. Take the time you need to decide and we will be in contact.” she said and she left the bedroom going downstairs.
Mark followed her.
“Nora come on, Noraaa, Nora no, please, Nora wait, Noraaa.....HERA!” He yelled and 12 lightnings crossed the sky.
Nora froze. She was on the stairs and she couldn't take a step further. Oh my god, she thought, he remembered!
Mark was in the stairs looking at her. What on earth I just said? he thought.
Nora turned her head slowly.
“W..wh..what did you say?”
Mark was staring at her. Titans, Hera, Gods, Goddess, your Goddess, the annoying voice repeated in his head. Suddenly he felt dizzy. Images from different places and people kept coming back to him. He held himself from the bars and kneeled. Nora started walking towards him.
“Mark, are you ok?” she said worried.
Mark was not able to listen to her. He was holding his head. Titans, battle, mountain, 12 gods, different images kept coming in his head. He was confused.
Nora was next to him.
“Nora, what's going on? What's happening?” He said still holding his head and lying on the floor. Nora took his head on her laps.
“It's ok my love, she said. Don't fight it, it will only make things worse. Close your eyes and try to relax.”
Mark did as he was told. It felt better.
Nora was touching lightly his hair.
“Everything will be fine my love, she kept whispering. Everything will be fine. Don’t resist. Let it come to you”
Mark finally opened his eyes. They were glowing.
Nora understood.
“You are back” she whispered with a smile on her face.
Mark was still looking at her.
“Hera" he said.
“You remembered! You came back to me, to us.” She said and she couldn't hold back her tears anymore.
Mark tried to stand up but he was feeling weak. Nora helped him and took him to bed.
He lied down and closed his eyes. Nora closed the curtains so that the light will not disturb him.
“Where are the others?” she heard him asking with a weak voice.
“Ssshh I will inform them that you remembered and they will come as soon as they can.”
She left him alone and grabbed her phone.
One by one they were accepting her video call.
“Guys, he remembered!!!” Nora told them once they were all on.
“What you mean? Phill asked. He remembered like something or everything?”
“Everything and everyone!!!” Nora said excited.
“Like all of us?” Lilly asked
“Yes, he asked me where you guys are!"
“Finally, Kevin said. Was about time!”
“Where is he now?” Mary said.
“Upstairs, lying down. Still a bit dizzy.”
“OK, so he doesn't know where we stand?” Amy asked.
“No, I didn't had the chance to say details. He remembered, I put him in bed and I came downstairs to share the news.”
“OK, Alex said, can we see him?”
“Yes, James agreed, I'd like to see daddy as well.”
“Sure, let me go upstairs.”
Nora was keeping her phone and once she entered the bedroom everybody were holding their breath.
“Mark?” she said.
Mark opened his eyes unwillingly.
“Nora” he whispered
“I have some people here that would like to say hello.”
Mark tried to sit on the bed. Nora helped him and sat next to him.
“Hi dad” Tony said.
“Hi all” Mark said with a low voice.
“You look like crap bro'” Phil said and everyone laughed.
“How are you feeling?” Amy asked.
“Like I was hit by a track”
“Yes, we all know the feeling, Sarah said. You will feel better hour by hour”
“Are we all here?” Mark asked.
“Yes, we are all here” Mary said.
“What is the situation?”
“Is not good, Nora said, and we need to act quickly but we still have time to catch up on this. You need to relax now.”
“I agree with mom, Alex said. Come on guys let's leave them. He needs to get some rest, he is very vulnerable now.”
“Bye guys, see you soon” Mark said and closed his eyes. He was still feeling dizzy.
“Definitely, Kate said, we will be in touch. “
“Bye all” Nora said and finished the call.
“Oh Nora, it feels so nice to remember.” He said with closed eyes.
Nora smiled.
“I know. Even though I thought that you will never remember. You gave me a hard time in this lifetime Mr.”
Mark smiled
“I am sorry” he said.
Nora kissed him on his lips.
“Lay down a bit, she said. You can stay a bit longer until you feel strong enough. When is Anna coming by the way?”
Mark jumped.
“Oh my God, Anna. I don’t know, I have to go.”
“NO, Nora said and pushed him back to bed. You need to lay down.”
“Nora, I need to clear things out with her.”
“You will, but you need to relax now. Is still fresh and you need to strengthen your body in order to handle all the power.”
“Let me call her, I want to see where she is. Is raining cats and dogs outside.”
“I will be downstairs” Nora said and left the bedroom.
Mark grabbed his phone.
Anna had texted him. He dialed her number.
“Mark, finally, she said. I sent you like 10 messages already.”
Mark smiled.
“I know and I am sorry, I took a shower and then I fall asleep.”
Anna took a deep breath.
“OK, as long as you are OK. You really got me worried.”
“No need to be worried. When will you come?”
“On Wednesday, have to stay a bit longer with my parents and I will work from home.”
“Oh OK, Mark said. See you on Wednesday.”
“Love you” Anna said and hung up the phone.
Mark took a deep breath and fall back in bed.
“Oh Nora, it feels so nice to remember.” He said with closed eyes.
Nora smiled.
“I know. Even though I thought that you will never remember. You gave me a hard time in this lifetime Mr.”
Mark smiled
“I am sorry” he said.
Nora kissed him on his lips.
“Lay down a bit, she said. You can stay a bit longer until you feel strong enough. When is Anna coming by the way?”
Mark jumped.
“Oh my God, Anna. I don’t know, I have to go.”
“NO, Nora said and pushed him back to bed. You need to lay down.”
“Nora, I need to clear things out with her.”
“You will, but you need to relax now. Is still fresh and you need to strengthen your body in order to handle all the power.”
“Let me call her, I want to see where she is. Is raining cats and dogs outside.”
“I will be downstairs” Nora said and left the bedroom.
Mark grabbed his phone.
Anna had texted him. He dialed her number.
“Mark, finally, she said. I sent you like 10 messages already.”
Mark smiled.
“I know and I am sorry, I took a shower and then I fall asleep.”
Anna took a deep breath.
“OK, as long as you are OK. You really got me worried.”
“No need to be worried. When will you come?”
“On Wednesday, have to stay a bit longer with my parents and I will work from home.”
“Oh OK, Mark said. See you on Wednesday.”
“Love you” Anna said and hung up the phone.
Mark took a deep breath and fall back in bed.
GR: Η Νόρα κοιτούσε τον Μαρκ που ήταν ξαπλωμένος δίπλα της. Τί στο καλό ήταν αυτό; σκέφτηκε. Ο Μαρκ ήταν γαλήνιος. Η Νόρα προσπάθησε να σηκωθεί χωρίς να τον ξυπνήσει.
"Για πού το'βαλες;" τον άκουσε να την ρωτάει καθώς έβαζε τα ρούχα της.
"Πρέπει να ελέγξω το κινήτο μου." του απάντησε.
"Έλα τώρα, ξέχνα για λίγο το κινητό σου. Είμαι εδώ, μείνε εδώ, μαζί μου."
Η Νόρα τον κοίταξε.
"Θα έρθω πάλι, απλά πρέπει να δω κάτι."
"Όχι, όχι μην φυγείς..." ο Μαρκ προσπάθησε να την κρατήσει αλλα του ξέφυγε. Έπεσε πάλι πίσω στο κρεββάτι ψιλοεκνευρισμένος.
"Πρέπει να ελέγξω το κινήτο μου." του απάντησε.
"Έλα τώρα, ξέχνα για λίγο το κινητό σου. Είμαι εδώ, μείνε εδώ, μαζί μου."
Η Νόρα τον κοίταξε.
"Θα έρθω πάλι, απλά πρέπει να δω κάτι."
"Όχι, όχι μην φυγείς..." ο Μαρκ προσπάθησε να την κρατήσει αλλα του ξέφυγε. Έπεσε πάλι πίσω στο κρεββάτι ψιλοεκνευρισμένος.
Η Νόρα κατέβηκε τρέχοντας τις σκάλες και πήρε το κινητό της. Το άνοιξε και βρήκε περισσότερα από 20 μηνύματα και περίπου 10 φωνητικά.
"Ω Μαρκ, τί στο καλό σκεφτόσουν;" ψιθύρισε. "Είναι εδώ, δεν μπορώ να μιλήσω. Θα σας στείλω μόλις βρω ευκαιρία."έστειλε το μήνυμα στους υπόλοιπους και επέστρεψε στην κρεββατοκάμαρα. Ο Μαρκ έκανε ντουζ. Ξεντύθηκε και μπήκε μαζί του. Τον αγκάλιασε από πίσω.
"Ακόμα δεν μου είπες πώς πήρες την διέυθηνση μου." του είπε και τον φίλησε στα χείλη.
"Απο το HR . Μου έδωσαν ο,τι πληροφορία χρειαζόμουν."
"Νομίζω πως δεν επιτρέπεται να δώσουν προσωπικές πληροφορίες."
"Μπορώ να γίνω πολύ πειστικός αν χρειαστεί."
Η Νόρα γέλασε.
Την σήκωσε και άρχισε να την φιλάει.
"Τέρμα η συζήτηση.. Δεν ήρθα για να μιλήσουμε."
"Ω Μαρκ, τί στο καλό σκεφτόσουν;" ψιθύρισε. "Είναι εδώ, δεν μπορώ να μιλήσω. Θα σας στείλω μόλις βρω ευκαιρία."έστειλε το μήνυμα στους υπόλοιπους και επέστρεψε στην κρεββατοκάμαρα. Ο Μαρκ έκανε ντουζ. Ξεντύθηκε και μπήκε μαζί του. Τον αγκάλιασε από πίσω.
"Ακόμα δεν μου είπες πώς πήρες την διέυθηνση μου." του είπε και τον φίλησε στα χείλη.
"Απο το HR . Μου έδωσαν ο,τι πληροφορία χρειαζόμουν."
"Νομίζω πως δεν επιτρέπεται να δώσουν προσωπικές πληροφορίες."
"Μπορώ να γίνω πολύ πειστικός αν χρειαστεί."
Η Νόρα γέλασε.
Την σήκωσε και άρχισε να την φιλάει.
"Τέρμα η συζήτηση.. Δεν ήρθα για να μιλήσουμε."
"Και γιατί ήρθες;"
Ο Μαρκ χαμογέλασε.
"Εσύ γιατί λες;" είπε κι έβαλε το πόδι της γύρω από το τη μέση του.
Ο Μαρκ χαμογέλασε.
"Εσύ γιατί λες;" είπε κι έβαλε το πόδι της γύρω από το τη μέση του.
Μια ώρα μετα.
Η Νόρα είχε αφαιρεθεί. Δεν έχω χρόνο, δεν έχουμε χρόνο σκεφτόταν συνέχεια κι έλεγχε το κινητό της για νέα μυνήματα.
“Θα σταματήσεις να το κάνεις αυτό;” της είπε ο Μαρκ βάζοντας την μπλόυζα του.
Η Νόρα τον κοίταξε χαμένη.
“Να σταματήσω να κάνω τί;?”
“Αυτό, να κοιτάς το κινητό σου όλη την ώρα."
Ο Μαρκ την κοίταξε.
“Από ποιόν;” την ρώτησε κατσουφιασμένος.
“Έιμι” είπε η Νόρα χωρίς να το πολυσκεφτεί.
“Έιμι;” ρώτησε ο Μαρκ. “Την ξέρω;”
“Την γνώρισες, μαζί με τον Φιλ και την Κέιτ έξω από το μουσείο, δεν θυμάσαι;”
“YΝαι ναι, έχεις δίκιο.” είπε.
“Μαρκ;”
“Ναι;”
“Γιατί ήρθες;”
“Σου είπα, Ήθελα να σε δω.”
“Τελικά είδες περισσότερα από ότι περίμενες.”
Ο Μαρκ χαμογέλασε ικανοποιημένος.
“Και είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό.” είπε και προσπάθησε να την φιλήσει. Η Νόρα σηκώθηκε.
“Και τί θα γίνει με την Άννα; Είστε ακόμη μαζί;”
“YΝαι ναι, έχεις δίκιο.” είπε.
“Μαρκ;”
“Ναι;”
“Γιατί ήρθες;”
“Σου είπα, Ήθελα να σε δω.”
“Τελικά είδες περισσότερα από ότι περίμενες.”
Ο Μαρκ χαμογέλασε ικανοποιημένος.
“Και είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό.” είπε και προσπάθησε να την φιλήσει. Η Νόρα σηκώθηκε.
“Και τί θα γίνει με την Άννα; Είστε ακόμη μαζί;”
Ο Μαρκ αισθάνθηκε άβολα.
“Κoöiτα, είπε η Νόρα, δεν θέλω να μπω στη μέση και μέχρι να αποφασίσεις με ποιά θα είσαι, θα ήθελα να σου ζητήσω να φύγεις.
Ο Μαρκ την κοίταξε έκπληκτος.
“Νόρα, δεν μιλάς σοβαρά. Ξέρεις οτι δεν μπορώ να αποφασίσω έτσι στα καλά καθούμενα.
“Το ξέρω. Και γι αυτό θα ήθελα να φύγεις τώρα. Πάρε όσο χρόνο θέλεις και θα είμαστε σε επικοινωνία.” είπε και έφυγε απο την κρεββατοκάμαρα πηγαίνοντας κάτω.
“Κoöiτα, είπε η Νόρα, δεν θέλω να μπω στη μέση και μέχρι να αποφασίσεις με ποιά θα είσαι, θα ήθελα να σου ζητήσω να φύγεις.
Ο Μαρκ την κοίταξε έκπληκτος.
“Νόρα, δεν μιλάς σοβαρά. Ξέρεις οτι δεν μπορώ να αποφασίσω έτσι στα καλά καθούμενα.
“Το ξέρω. Και γι αυτό θα ήθελα να φύγεις τώρα. Πάρε όσο χρόνο θέλεις και θα είμαστε σε επικοινωνία.” είπε και έφυγε απο την κρεββατοκάμαρα πηγαίνοντας κάτω.
Ο Μαρκ την ακολούθησε.
“Νόρα, έλα τώρα, Νόρααα, Νόρα όχι, σε παρακαλω. Νόρα περίμενε, Νόρααααα... ¨ΗΡΑ!” φώναξε και 12 αστραπές διασχίσανε τον ουρανό.
Η Νόρα πάγωσε. Ήταν στις σκάελς και δεν μπορούσε να κουνηθεί. Θέε μου, θυμήθηκε! σκέφτηκε.
“Νόρα, έλα τώρα, Νόρααα, Νόρα όχι, σε παρακαλω. Νόρα περίμενε, Νόρααααα... ¨ΗΡΑ!” φώναξε και 12 αστραπές διασχίσανε τον ουρανό.
Η Νόρα πάγωσε. Ήταν στις σκάελς και δεν μπορούσε να κουνηθεί. Θέε μου, θυμήθηκε! σκέφτηκε.
Ο Μαρκ την κοιτούσε. Τί στο καλό είπα; σκέφτηκε.
Η Νόρα γύρισε το κεφάλι της αργά.
“Τ...Τ... Τί είπες;”
Ο Μαρκ την κοιτόυσε. Τίτανες, Ήρα, Θεοί, Θεά, η δικιά σου Θεά, η εκνευριστική φωνή επαναλάμβανε στο κεφάλι του. Ξαφνικά ένιωσε μια ζάλη. Εικόνες από διάφορα μέρη και διάφορους ανθρώπους έρχοταν στην μνήμη του. Κρατήθηκε απο τα κάγκελα και γονάτισε. Η Νόρα πήγε προς το μέρος του.
“Μαρκ, είσαι καλά;” είπε ανήσυχη.
Ο Μαρκ δεν μπορούσε να την ακούσει. Κρατούσε το κεφάλι του με τα δυο του χέρια. Τίτανες, μάχη, βουνό, 12 θεοί, διαφορες εικόνες συνέχιζαν να ερχόνται στη μνήμη του. Ήταν μπερδεμένος.
Η Νόρα ήταν δίπλα του.
“Νόρα, τί γίνεται; Τί συμβαινει;” είπε κρατώντας το κεφάλι του ξαπλώμενος στο πάτωμα. Η Νόρα έβαλε το κεφάλι του στα πόδια της.
“Όλα καλά θα πάνε αγάπη μου, είπε. Μην αντιστέκεσαι, θα γίνει χειρότερο. Κλείσε τα μάτια σου και προσπάθησε να χαλαρώσεις.”
Ο Μαρκ έκανε όπως του είπε. Είχε αρχίσει ήδη να νιώθει καλύτερα.
Η Νόρα του χαϊδευέ τα μαλλιά.
“Όλα καλά θα πάνε αγάπη μου, του ψυθίριζε συνέχεια. Όλα θα πάνε καλά. Μην αντιστέκεσαι. Άφησε το να έρθει σε σένα.”
Ο Μαρκ άνοιξε επιτέλους τα μάτια του. Ένα λευκό φως έβγαινε από μέσα τους.
Η Νόρα κατάλαβε.
”Επέστρεψες” του ψυθίρισε χαμογελώντας.
Ο Μαρκ εξακολουθούσε να την κοιτάει.
“Ήρα" είπε.
“Θυμήθηκες! Έπεστρεψες σε μένα, σε όλους μας.” είπε και δεν μπορούσε πλέον να κρατήσει τα δάκρυά της.
Ο Μαρκ προσπάθησε να σηκωθεί αλλά ήταν αδύναμος. Η Νόρα τον βοήθησε και τον πήγε στο κρεββάτι. Ξάπλωσε και έκλεισε τα μάτια του. Η Νόρα έκλεισε τις κουρτίνες ωστέ το φως να μην τον ενοχλεί.
“Πού είναι οι άλλοι;” τον άκουσε να την ρωτάει με αδύναμη φωνή.
“Σσσσσ, θα τους ενημερώσω οτί θυμήθηκες και θα έρθουν όσο το δυνατόν πιο σύντομα.”
Τον άφησε μόνο του και πήρε το κινητό της.
Ένας ένας δεχόντουσαν την βιντεοκλήση.
“Παιδιά, θυμήθηκε!!!” τους είπε η Νόρα.
“Τί εννοείς; ρώτησε ο Φιλ. Θυμήθηκε κάτι ή όλα;”
“Όλους και τα πάντα!!!” είπε η Νόρα ενθουσιασμένη.
Η Νόρα γύρισε το κεφάλι της αργά.
“Τ...Τ... Τί είπες;”
Ο Μαρκ την κοιτόυσε. Τίτανες, Ήρα, Θεοί, Θεά, η δικιά σου Θεά, η εκνευριστική φωνή επαναλάμβανε στο κεφάλι του. Ξαφνικά ένιωσε μια ζάλη. Εικόνες από διάφορα μέρη και διάφορους ανθρώπους έρχοταν στην μνήμη του. Κρατήθηκε απο τα κάγκελα και γονάτισε. Η Νόρα πήγε προς το μέρος του.
“Μαρκ, είσαι καλά;” είπε ανήσυχη.
Ο Μαρκ δεν μπορούσε να την ακούσει. Κρατούσε το κεφάλι του με τα δυο του χέρια. Τίτανες, μάχη, βουνό, 12 θεοί, διαφορες εικόνες συνέχιζαν να ερχόνται στη μνήμη του. Ήταν μπερδεμένος.
Η Νόρα ήταν δίπλα του.
“Νόρα, τί γίνεται; Τί συμβαινει;” είπε κρατώντας το κεφάλι του ξαπλώμενος στο πάτωμα. Η Νόρα έβαλε το κεφάλι του στα πόδια της.
“Όλα καλά θα πάνε αγάπη μου, είπε. Μην αντιστέκεσαι, θα γίνει χειρότερο. Κλείσε τα μάτια σου και προσπάθησε να χαλαρώσεις.”
Ο Μαρκ έκανε όπως του είπε. Είχε αρχίσει ήδη να νιώθει καλύτερα.
Η Νόρα του χαϊδευέ τα μαλλιά.
“Όλα καλά θα πάνε αγάπη μου, του ψυθίριζε συνέχεια. Όλα θα πάνε καλά. Μην αντιστέκεσαι. Άφησε το να έρθει σε σένα.”
Ο Μαρκ άνοιξε επιτέλους τα μάτια του. Ένα λευκό φως έβγαινε από μέσα τους.
Η Νόρα κατάλαβε.
”Επέστρεψες” του ψυθίρισε χαμογελώντας.
Ο Μαρκ εξακολουθούσε να την κοιτάει.
“Ήρα" είπε.
“Θυμήθηκες! Έπεστρεψες σε μένα, σε όλους μας.” είπε και δεν μπορούσε πλέον να κρατήσει τα δάκρυά της.
Ο Μαρκ προσπάθησε να σηκωθεί αλλά ήταν αδύναμος. Η Νόρα τον βοήθησε και τον πήγε στο κρεββάτι. Ξάπλωσε και έκλεισε τα μάτια του. Η Νόρα έκλεισε τις κουρτίνες ωστέ το φως να μην τον ενοχλεί.
“Πού είναι οι άλλοι;” τον άκουσε να την ρωτάει με αδύναμη φωνή.
“Σσσσσ, θα τους ενημερώσω οτί θυμήθηκες και θα έρθουν όσο το δυνατόν πιο σύντομα.”
Τον άφησε μόνο του και πήρε το κινητό της.
Ένας ένας δεχόντουσαν την βιντεοκλήση.
“Παιδιά, θυμήθηκε!!!” τους είπε η Νόρα.
“Τί εννοείς; ρώτησε ο Φιλ. Θυμήθηκε κάτι ή όλα;”
“Όλους και τα πάντα!!!” είπε η Νόρα ενθουσιασμένη.
“Όλους μας;” ρώτησε η Λίλλη.
“Ναι, με ρώτησε πού είστε!!"
“Επιτέλους!” είπε ο Κέβιν.
“Ναι, με ρώτησε πού είστε!!"
“Επιτέλους!” είπε ο Κέβιν.
“Πού είναι τώρα;” είπε η Μαίρη.
“Έπανω, ξαπλώνει. Είναι ακόμη λίγο ζαλισμένος.”
“OK, ξέρει πού βρισκόμαστε; Πώς έχουν τα πράγματα;” ρώτησε η Έιμι.
“Όχι, δεν είχα την ευκαιρία να του πω λεπτομέρειες. Θυμήθηκε, τον έβαλα στο κρεββάτι και κατέβηκα να σας πω τα νέα.”
“OK, είπε ο Άλεξ, μπορούμε να τον δούμε;”
“Ναι, συμφώνησε ο Τζέιμς, κι εγώ θα ήθελα να δω τον μπαμπά.”
“Ναι ναι, πάμε πάνω.”
Η Νόρα κρατούσε το κινητό της όταν άνοιξε την πόρτα του υπνοδωματιού και όταν μπήκε μέσα όλοι προσπαθούσαν να δουν τον Μαρκ μέσω της κάμερας.
“Μαρκ;” είπε η Νόρα.
Ο Μαρκ άνοιξε τα μάτια με δυσκολία.
“Νόρα” ψυθίρισε.
“Έχω κάποια άτομα σε βιντεοκλήση που θα ήθελαν να σε χαιρετήσουν.”
Ο Μαρκ προσπάθησε να καθήσει στο κρεββάτι. Η Νόρα τον βοήθησε κι έκατσε δίπλα του.
”Γεία μπαμπά.” είπε ο Τόνι.
“Γειά σε όλους.” είπε ο Μαρκ με χαμηλή φωνή.
“Φαίνεσαι χάλια αδερφέ.'” είπε ο Φιλ κι όλοι γέλασαν.
“Πώς αισθάνεσε;” ρώτησε η Έιμι.
“Σαν να με χτύπησε φορτηγό.”
“Ναι, είναι γνώριμο σε όλους μας αυτο το συναίσθημα, είπε η Σάρα. Θα αισθανθείς καλύτερα καθώς θα περνάει η ώρα”
“Είμαστε όλοι εδώ;” ρώτησε ο Μαρκ.
“Ναι, είμαστε όλοι εδώ.” είπε η Μαίρη.
“Πώς είναι η κατάσταση;”
“Δεν είναι καλή, είπε η Νόρα, και πρέπει να δράσουμε γρήγορα αλλά έχουμε χρόνο να το συζητήσουμε. Πρέπει να ξεκουραστείς τώρα.”
“Συμφωνώ με τη μαμά, είπε ο Άλεξ. Έλατε παιδιά, ας τους αφήσουμε τώρα. Χρειάζεται ξεκούραση, είναι πολύ ευάλωτος τώρα.”
“Αντίο, θα σας δω σύντομα.” είπε ο Μαρκ κι έκλεισε τα μάτια του. Αισθανόταν ζαλισμένος.
“Σίγουρα, είπε η Κέιτ. Θα είμαστε σε επαφή. “
“Έπανω, ξαπλώνει. Είναι ακόμη λίγο ζαλισμένος.”
“OK, ξέρει πού βρισκόμαστε; Πώς έχουν τα πράγματα;” ρώτησε η Έιμι.
“Όχι, δεν είχα την ευκαιρία να του πω λεπτομέρειες. Θυμήθηκε, τον έβαλα στο κρεββάτι και κατέβηκα να σας πω τα νέα.”
“OK, είπε ο Άλεξ, μπορούμε να τον δούμε;”
“Ναι, συμφώνησε ο Τζέιμς, κι εγώ θα ήθελα να δω τον μπαμπά.”
“Ναι ναι, πάμε πάνω.”
Η Νόρα κρατούσε το κινητό της όταν άνοιξε την πόρτα του υπνοδωματιού και όταν μπήκε μέσα όλοι προσπαθούσαν να δουν τον Μαρκ μέσω της κάμερας.
“Μαρκ;” είπε η Νόρα.
Ο Μαρκ άνοιξε τα μάτια με δυσκολία.
“Νόρα” ψυθίρισε.
“Έχω κάποια άτομα σε βιντεοκλήση που θα ήθελαν να σε χαιρετήσουν.”
Ο Μαρκ προσπάθησε να καθήσει στο κρεββάτι. Η Νόρα τον βοήθησε κι έκατσε δίπλα του.
”Γεία μπαμπά.” είπε ο Τόνι.
“Γειά σε όλους.” είπε ο Μαρκ με χαμηλή φωνή.
“Φαίνεσαι χάλια αδερφέ.'” είπε ο Φιλ κι όλοι γέλασαν.
“Πώς αισθάνεσε;” ρώτησε η Έιμι.
“Σαν να με χτύπησε φορτηγό.”
“Ναι, είναι γνώριμο σε όλους μας αυτο το συναίσθημα, είπε η Σάρα. Θα αισθανθείς καλύτερα καθώς θα περνάει η ώρα”
“Είμαστε όλοι εδώ;” ρώτησε ο Μαρκ.
“Ναι, είμαστε όλοι εδώ.” είπε η Μαίρη.
“Πώς είναι η κατάσταση;”
“Δεν είναι καλή, είπε η Νόρα, και πρέπει να δράσουμε γρήγορα αλλά έχουμε χρόνο να το συζητήσουμε. Πρέπει να ξεκουραστείς τώρα.”
“Συμφωνώ με τη μαμά, είπε ο Άλεξ. Έλατε παιδιά, ας τους αφήσουμε τώρα. Χρειάζεται ξεκούραση, είναι πολύ ευάλωτος τώρα.”
“Αντίο, θα σας δω σύντομα.” είπε ο Μαρκ κι έκλεισε τα μάτια του. Αισθανόταν ζαλισμένος.
“Σίγουρα, είπε η Κέιτ. Θα είμαστε σε επαφή. “
“Γειά σας” είπε η Νόρα και τερμάτησε την βιντεοκλήση.
“Ω Νόρα, είναι τόσο ωραία να θυμάσαι.” είπε με κλειστά μάτια.
Η Νόρα χαμογέλασε.
“Ξέρω. Αν και αυτή τη φορά νόμιζα πως δεν θα θυμηθείς ποτέ. Με δυσκόλεψες πολύ κύριε.”
Ο Μαρκ χαμογέλασε.
“Σθγνώμη” είπε.
Η Νόρα τον φίλησε στα χείλη.
“Ξάπλωσε, του έιπε. Θα μπορέσεις να κάτσεις για περισσότερη ώρα μολίς νιώσεις καλύτερα. Πότε έρχεται η Άννα αλήθεια;”
Ο Μαρκ τινάχτηκε.
“Θεέ μου, η Άννα. Δεν ξέρω, πρέπει να φύγω.”
“ΌΧΙ, είπε η Νόρα και τον εσπρωξέ πίσω στο κρεββάτι. Πρέπει να ξαπλώσεις.”
“Νόρα, πρέπει να ξεκαθαρίσω τα πράγματα μαζί της.”
“Και θα το κάνεις, αλλά τώρα πρέπει να ηρεμήσεις. Είναι νωρίς ακόμα και θα χρειαστείς όλη σου τη δύναμη ώστε το σώμα σου να αντέξει τη δύναμη.”
“Άσε με να της τηλεφωνήσω τουλάχιστον. Θέλω να δω πού είναι. Ρίχνει καρεκλοπόδαρα έξω.”
“Θα είμαι κάτω.” είπε η Νόρα και έφυγε από το υπνοδωμάτιο.
Ο Μαρκ πήρε το κινητό του.
Η Άννα του είχε στείλει μηνύματα. Σχημάτισε τον αριθμό της και κάλεσε.
“Μαρκ, επιτέλους, είπε. Σου έστειλα γύρω στα 10 μηνύματα.”
Ο Μαρκ χαμογέλασε.
“Το ξέρω και συγνώμη. Έκανα ντουζ και αποκοιμήθηκα.”
Η Άννα πήρε μια βαθειά ανάσα.
“OK, αφού είσαι καλά, αυτό έχει σημασία. Ανησύχησα.”
“Δεν χρειάζεται. Πότε θα έρθεις;”
“Την Τετάρτη, πρέπει να μείνω λίγο παραπάνω με τους γονείς μου και θα δουλέψω από το σπίτι.”
“OK, είπε ο Μαρκ. Τα λέμε την Τετάρτη.”
“Σ'αγαπώ” είπε η Άννα και έκλεισε το τηλέφωνο.
Ο Μαρκ αναστέναξε και έπεσε πίσω στο κρεββάτι.
“Ω Νόρα, είναι τόσο ωραία να θυμάσαι.” είπε με κλειστά μάτια.
Η Νόρα χαμογέλασε.
“Ξέρω. Αν και αυτή τη φορά νόμιζα πως δεν θα θυμηθείς ποτέ. Με δυσκόλεψες πολύ κύριε.”
Ο Μαρκ χαμογέλασε.
“Σθγνώμη” είπε.
Η Νόρα τον φίλησε στα χείλη.
“Ξάπλωσε, του έιπε. Θα μπορέσεις να κάτσεις για περισσότερη ώρα μολίς νιώσεις καλύτερα. Πότε έρχεται η Άννα αλήθεια;”
Ο Μαρκ τινάχτηκε.
“Θεέ μου, η Άννα. Δεν ξέρω, πρέπει να φύγω.”
“ΌΧΙ, είπε η Νόρα και τον εσπρωξέ πίσω στο κρεββάτι. Πρέπει να ξαπλώσεις.”
“Νόρα, πρέπει να ξεκαθαρίσω τα πράγματα μαζί της.”
“Και θα το κάνεις, αλλά τώρα πρέπει να ηρεμήσεις. Είναι νωρίς ακόμα και θα χρειαστείς όλη σου τη δύναμη ώστε το σώμα σου να αντέξει τη δύναμη.”
“Άσε με να της τηλεφωνήσω τουλάχιστον. Θέλω να δω πού είναι. Ρίχνει καρεκλοπόδαρα έξω.”
“Θα είμαι κάτω.” είπε η Νόρα και έφυγε από το υπνοδωμάτιο.
Ο Μαρκ πήρε το κινητό του.
Η Άννα του είχε στείλει μηνύματα. Σχημάτισε τον αριθμό της και κάλεσε.
“Μαρκ, επιτέλους, είπε. Σου έστειλα γύρω στα 10 μηνύματα.”
Ο Μαρκ χαμογέλασε.
“Το ξέρω και συγνώμη. Έκανα ντουζ και αποκοιμήθηκα.”
Η Άννα πήρε μια βαθειά ανάσα.
“OK, αφού είσαι καλά, αυτό έχει σημασία. Ανησύχησα.”
“Δεν χρειάζεται. Πότε θα έρθεις;”
“Την Τετάρτη, πρέπει να μείνω λίγο παραπάνω με τους γονείς μου και θα δουλέψω από το σπίτι.”
“OK, είπε ο Μαρκ. Τα λέμε την Τετάρτη.”
“Σ'αγαπώ” είπε η Άννα και έκλεισε το τηλέφωνο.
Ο Μαρκ αναστέναξε και έπεσε πίσω στο κρεββάτι.
Kommentare
Kommentar veröffentlichen