Gods among us-part X

EN: “Thank you guys for having us over” Niko said.

Anna smiled.

“Our pleasure” she said. “No JJ, leave everything as they are. We will take care of that”

JJ smiled and put the plate back on the table.

Mark stood up and reached to Niko.

“Thank you for coming” he said.

“How are you?” he asked him, still concerned.

“Better thank you” Mark said.

“It’s not raining so heavily anymore” JJ said. “I think we should go now Niko”

“Are you sure? You can stay here if you would like to” Anna said.

“No, thank you. We will go home” Niko answered.

“OK but promise to text us once you get home”

“Of course Anna” JJ said and gave her a hug.

“Have a good night and drive safely” Anna said hugging her back.

Niko and JJ left and Mark closed the door. He was observing Anna cleaning up the table and bringing the plates in the kitchen. What's wrong wth me, he thought. I am with this amazing woman and I cannot stop thinking of the other one. And the worst part is that I don't even know her. Come on Mark, pull yourself together. 

He went behind her and put his arms around her waist.

“Mmm, this feels so good” she said and put her head on his chest.

“I am sorry for today” he said.

Anna left the dishes in the sink and turned her face to him.

“For what?” she said

“For yelling at you”

“There is nothing to apologize for” she said smiling at him.

He kissed her whilst his hands were running all over her body

“OK” she pushed him “Let me finish this and we can continue in a few seconds”

He smiled satisfied.

“I am going to have a shower. Join me” he said

“I will.  Give me a few more minutes”

“Great”” he said and kissed her passionately.

GR: "Ευχαριστούμε πολύ για το δείπνο" είπε ο Νίκο.

Η Άννα χαμογέλασε. 

“Η ευχαρίστηση είναι όλη δική μας" ειπε. "Όχι Τζέι-Τζέι, άφησε τα όλα ως έχουν. Θα τα μαζέψουμε εμείς.

Η Τζέι-Τζέι χαμογέλασε και έβαλε το πιάτο πίσω στο τραπέζι.

Ο Μαρκ σηκώθηκε και πλησίασε τον Νίκο. 

“Ευχαριστω που ήρθατε" του είπε.

“Πώς είσαι;" τον ρώτησε ανήσυχος.

“Καλύτερα." του απάντησε ο Μαρκ.

“Δεν βρέχει πλέον τόσο πολύ." είπε η Τζέι-Τζέι. "Νίκο, νομιζω πως μπορούμε τώρα να φύγουμε."

“Είσαι  σίγουρη; Μπορείτε να μείνετε εδώ αν θέλετε." είπε η Άννα. 

“Οχι, ευχαριστούμε αλλά θα πάμε σπίτι." της απάντησε ο Νίκο.

“Oκ, αλλά υποσχεθείτε μας ότι θα μας ενημερώσετε μόλις φτάσετε σπίτι."

“Μα φυσικά." είπε η Τζέι-Τζέι και αγκάλιασε την Άννα.

“Καλό βράδυ και προσοχή στην οδήγηση." είπε η Άννα αγκαλιάζοντας την. 

Ο Νίκο και η Τζέι-Τζέι φύγανε και ο Μαρκ έκλεισε την πόρτα. Παρατηρούσε την Άννα καθώς μάζευε το τραπέζι πηγαίνοντας τα πιάτα στην κουζίνα. Τί στο καλό συμβαίνει με μένα; σκέφτηκε. Έχω αυτήν την υπέροχη γυναίκα δίπλα μου και δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι την άλλην. Και το χειρότερο είναι ότι δεν την ξέρω. Έλα Μαρκ, συγκεντρωσου.

Πήγε  πίσω από την Άννα και έβαλε τα χέρια του στη μέση της. 

“Μμμ, τί όμορφα" είπε η Άννα και ακούμπησε το κεφάλι της στο στήθος του.

“Συγνώμη για σήμερα" της είπε.

Η Άννα άφησε τα πιάτα στον νεροχύτη και γύρισε το πρόσωπο της προς την μεριά του.

“Για ποιόν λόγο;" τον ρώτησε.

“Που σου φώναξα."

“Δεν υπάρχει λόγος να απολογήσε." του είπε χαμογελώντας.

Την φίλησε καθώς τα χέρια του χάϊδευαν το σώμα της.

“Oκ" τον έσπρωξε. "Άφησε με να τελειώσω με τα πιάτα και συνεχίζουμε σε λίγα δευτερόλεπτα."

Χαμογέλασε ικανοποιημένος. 

“Μπαίνω για ντουζ. Έλα μαζί μου." της είπε.

“Θα έρθω.  Δώσε μου λίγα λεπτά."

“Τέλεια." της είπε και την φίλησε παθιασμένα.